مجله کلیک شماره 639

آخرین به روز رسانی: جمعه , 8 , دسامبر , 2017

۰ 1,480 خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد

دانلود مجله کلیک جام جم , مجله کلیک شماره 639 ، مجله 639 کلیک روزنامه جام جم در این شماره به موضوعات زیر را پرداخته است ، شما دوستان میتوانید این مجله را از بخش دانلود مجلات گالری خوب دانلود نمایید .

در شماره 639 از روزنامه جام جم موضوعات زیر را میخوانید :

هویت مجازی هر ایرانی ، آیا به شبکه اجتماعی متخصصان ایرانی نیازمندیم؟
چند قدم تا وبگردی نامحدود ، مدل غیرحجمی چه تفاوتی در اینترنت کشور ایجاد می‌کند؟
غیرفعال‌سازی تاچ در آیفون
حکایت ریشه‌ها
کوچک، ساده و همه‌کاره
آیا بزرگ شدن به معنی بهتر شدن است؟ نقدی بر ادغام شرکت‌های اینترنتی کشور
فاز دوم رجیستری آغاز می‌شود
هویت مجازی هر ایرانی
حکایت ریشه‌ها
همسایه شرور
چند قدم تا وبگردی نامحدود
مقایسه و نتیجه‌گیری
غیرفعال‌سازی تاچ در آیفون
کوچک، ساده و همه‌کاره
راهنمایی برای گمراهان

انتخاب مدیر : در این قسمت از بخش دانلود مجلات گالری خوب یک مطلب از ضمیمه 639 کلیک روزنامه جام جم برای شما اماده شده است . امیذواریم از آن لذت ببرید :

حکایت ریشه ها :

تازه‌ترین ورودی به فهرست بلند بالای گیم‌هایی که عنوان Assassin’s Creed را به دوش می‌کشند، ظاهر و درونی بسیار زیبا دارد.
درونی که سعی دارد بیشتر از نمونه قبلی خود از فرمول کهنه‌اش فاصله گرفته و در این راه حتی گاهی بی‌گدار به آب می‌زند. ظاهرا هنوز آن جراح پنجه طلایی لازم پیدا نشده که این سری را از مشکلات فنی خود برهاند، اما با کمی رافت می‌توان گرفتگی‌های بطن این دنیای غنی و پرابهت را به قلب پرروحیه و نشاطش بخشید.

قهرمانی تمام عیار

در ریشه‌ها (Origins) سعی شده بازگشتی به ریشه‌های سری AC انجام شود. در این قسمت با داستان خلق انجمن اخوت آدمکش‌ها آشنایی پیدا کرده و در عین حال، داستانی تازه در عصر مدرن را آغاز می‌کنیم. در این قسمت به آرزوی دیرین هواداران این سری جامه عمل پوشیده شده و به عصر دودمان بطلیموسی در 300 سال پیش از میلاد مسیح سفر می‌کنیم. قهرمان داستان، شخصی به نام بایک است؛ یک مِدجِی (نامی که به نیروهای کلانتر آن زمان اطلاق می‌شده) که پا در راه انتقامجویی از فرقه‌ای می‌گذارد که قدمتشان به قبل از تمپلارها (شوالیه‌های معبد) بازمی‌گردد. او در این راه، سرزمین‌های انبوه و رنگارنگ شمال آفریقا را پیموده و با کسانی مانند کلئوپاترا و ژولیوس سزار برخورد کرده، ماجراهای بسیاری از سر گذرانده، افراد مطرح تاریخی را به ضرب تیغ از پا در آورده و وقایعی را رقم می‌زند که اثرش تا دوران معاصر حس می‌شود.

بایک، آدم سرد و گرم چشیده‌ای است. تجربه‌های تلخی را تجربه کرده، اما بازهم از یاد مردمان غافل و از شوخی بر حذر نیست. اشاره‌هایی به عناوین دیگر این سری وجود دارد، اما آن اشاره‌ها در مقابل بنیه روایی اصلی این عنوان رنگ می‌بازند. جدا از خط‌مشی مرکزی داستان، موضوعات دیگری هم مطرح و پیگیری می‌شود؛ مانند این‌که چطور بایک به همراه دوستانش، بنای تشکیل فرقه آدمکشان را می‌گذارند.

یک جهان زنده

ریشه‌ها بخوبی از فضا و برهه تاریخی مدنظر خود استفاده کرده و از آن سکویی موفق برای پرداختن به تناقضات عقیده‌ای و فرهنگی در مصر بطلیموسی پرداخته است. طی 30 ساعتی که روایت اصلی به طول می‌انجامد، سرزمین‌های متعددی را می‌پیمایید و دشمنان بسیاری با قصد و غرض‌های متفاوت می‌بینید. بعضی از مناطق بیش از حد به هم شبیه و برخی دیگر فراتر از حدانتظار تهی و بی‌بنیه ظاهر می‌شوند، اما در کل، تصویری که از مصر می‌بینیم بسیار زیبا، زیبنده و زنده است.

آنطور که از یوبی‌سافت انتظار می‌رود انواع جانوران، دسته‌های مردم و هوش‌های مصنوعی همپا در این اثر به کار گرفته شده تا با جهانی هرچه زنده‌تر روبه‌رو باشیم. شهرها نیز تراکم و انبوهی جمعیت قابل‌توجهی دارد و شاهد یکی از طبیعی‌ترین جهان‌ها در این سری هستیم.

طبق معمول این سری، اطلاعات تاریخی زیادی دم دست مخاطب وجود دارد و از جای جای آن می‌توان سرنخ‌هایی به‌دست آورد و بیشتر نسبت به تاریخ مصر قدیم و چگونگی فراز و فرودش و اختلاف‌های فرهنگی آن با فرهنگ یونان و رم آگاه شد. سازندگان در جلوه دادن موضوعات مهمی از جمله نژادپرستی، استعمار و زن‌ستیزی آن زمان موفق عمل کرده‌اند.

زخم‌های کهنه

متاسفانه، این سفر زیبا و بامعنی، خالی از ایراد نیست. مشکلات فنی متعددی در طول گیم مشاهده می‌شود که هرکدام به نوبه خود از گیرایی اثر می‌کاهند. گاهی این مشکلات فنی خود را در قالب نمایش نیمه‌کاره ابعاد گرافیکی بروز داده و گاهی گیم‌پلی را دستخوش قرار می‌دهند.

سازندگان در این قسمت سعی کرده‌اند سیستم مبارزات را دستخوش تغییر کرده و با فاصله گرفتن از حالت اسکریپتی گذشته، اختیار بیشتری به بازیکن بدهند که در این راه تا حدی موفق و تا حدی ناکام ظاهر شده‌اند. سیستم جدید مبارزه در درگیری‌های کوچک با چند دشمن، به خوبی عمل کرده و مقصود را به ثمر می‌نشاند، اما هرگاه صحنه شلوغ می‌شود، این سیستم خود را بی‌کفایت نشان داده و موجب سردرگمی بازیکن می‌شود. متاسفانه دوربین مبارزات نیز مانند نمکی بر زخم مکانیک مبارزات، آنقدر زیاد به معرکه نزدیک می‌شود که با قاطی شدن مدام تصویر در اشیا حاضر در صحنه، سختی کار را دوچندان می‌کند.

در این قسمت شاهد عناصر نقش‌آفرینی هم هستیم. نیمه پر لیوانش این است که خیلی بهتر از سیستم مدیریت در ACIII کار شده و مثل آن یادآور پروژه پایان ترم یک دانشجوی تنبل نیست و نیمه خالی‌اش هم این است که گاهی حضورش به یک کالای لوکس نالازم می‌ماند؛ چیزی شبیه خودروی گرانقیمتی که برای خریدش تمام حساب بانکی خود را خالی کرده و حالا باید با هر کم و کاستی آن تنتان بلرزد.

این سیستم نقش‌آفرینی، بازیکن را وادار به آسیاکاری کرده که هرچقدر هم بعضی‌ها آن را توجیه‌پذیر بدانند و بعضی‌ها مانند نگارنده به لطف علاقه‌ای که برای اتمام همه فعالیت‌های موجود در گیم‌های «جهان باز» دارند، برایشان مهم نباشد، باز هم به دلیل اجبار گیمر به انجام فعالیت‌هایی که دلش نمی‌خواهد، سوهان روح است. گیمری که فقط بخواهد ماموریت‌های اصلی را طی کند، پس از چندی، به دلیل ارتقایافته نبودن تیغ مچ‌بند خود، نمی‌تواند دشمنان را مخفیانه از پا درآورد که دقیقا همان‌قدر مسخره است که هدشات نشدن دشمنان فاقد کلاهخود در بعضی گیم‌های اول شخصی که از زمانه خود جا مانده‌اند. سیستم مخفیکاری نیز آن‌طور که باید پیاده نشده و گاهی زیادی حساسیت به خرج می‌دهد که در ترکیب با کنترل این گیم که آن هم بیش از حد حساس است، بارها لحظاتی را که باید سرشار از سکوت و تنش باشد، به شلوغی توجیه‌ناپذیر و سرسام‌آوری تبدیل می‌کند.

هرچند به کاستی‌های گیم‌پلی اشاره کردیم، ولی از جهات دیگر می‌توانید همان کیفیتی را که از این سری دیده‌اید در مقیاسی بالاتر از گذشته تجربه کنید و تجربه‌ای به یادماندنی با آن داشته باشید که به لطف روایت زیبا و کوبنده‌اش، در کنج قلب مخاطب حک خواهد شد.

سیاوش شهبازی